“Mijn hele leven heb ik al wat gehad met Afrikaanse stoffen en patronen. Mijn moeder kwam vaak in Afrika, dus ik denk dat het met de paplepel is ingegoten. Daarnaast heb ik ook altijd naar vrouwen en hun kleding opgekeken. Een outfit hoeft niet perfect te zijn. Als er over na is gedacht straalt het kracht uit.”
“Van jongs af aan heb ik al iets met vrouwenkleding gehad. Ik ben met mijn moeder opgegroeid en homoseksueel, dus dat gaat hand in hand. Ik merk dat er van mij werd verwacht dat ik me vanuit een mannelijk perspectief zou kleden. Dat is heel erg beklemmend, zeker als je dat niet wilt. Tijdens corona viel die druk weg en vond ik het een makkelijker avontuur om aan te gaan. Het is voor mij fantastisch om een goede outfit te combineren met een paar hakken of een korte top. Voor mij is het belangrijk dat ik mijn eigen stijl aan de wereld om mij heen kan tonen. Mijn kledingstijl evolueert mee met mijn leeftijd. Als ik dertig ben, zal ik niet meer zo snel in een naveltruitje lopen. Voor nu voel ik me comfortabel en dat is het belangrijkst.”
“Het is jammer dat er nog steeds een stigma is, dat maakt het moeilijk voor sommige mensen om zich te kleden zoals ze willen. In Haarlem zie ik gelukkig steeds meer creatieve figuren lopen. Dat is een hele fijne vooruitgang.”
Tekst: Victoria van der Werff. Fotografie Franklin van de Erf.