Helden, HRLMtje 10
Kurt Cobain, dat was toch wel mijn grootste held toen ik een jaar of vijftien was. Ik zat net in mijn eerste bandje, speelde gitaar, schreef liedjes en liet mijn haar net zo lang groeien als de ruige frontman van Nirvana. Hij was mijn held, omdat ik me herkende in zijn muziek: gevoelige teksten op heftige gitaarmuziek. En ik wilde net zo worden als Cobain: een beroemde zanger, gitarist en songwriter. Lekker veel optreden en eigen muziek uitbrengen: dat was mijn droom!
Met de nodige ambitie en enthousiasme stortte ik me op de muziek. En met
succes: mijn band werd bekender en we traden steeds vaker op. We brachten
zelfs verschillende albums uit en wonnen enkele muziekprijzen. Maar toch was
die tijd allesbehalve rozengeur en maneschijn. In 1999, ik was inmiddels zeventien, overleed mijn moeder aan de gevolgen van kanker. Mijn vader stond er ineens
alleen voor, met mij en mijn twee kleinere zusjes.
De vroege dood van mijn moeder zorgde ervoor dat ik al op jonge leeftijd
besefte dat het leven zomaar voorbij kan zijn. En ik dacht weleens na over mijn
held Kurt Cobain, die vijf jaar daarvoor zelfmoord had gepleegd. Hoe kon hij
uit het leven stappen met zoveel geluk en succes, terwijl mijn moeder zo had moeten vechten voor haar leven? De ster van Cobain begon voor mij een beetje
te verbleken, hoewel ik nog altijd ontzettend veel aan zijn muziek had. Juist op
mijn slechtste momenten.
Mijn vader pakte, zo goed als het kon, zijn leven op en zorgde ervoor dat ons
gezin weer verder kon. Ondanks het grote verdriet bleef hij positief en zorgde hij ervoor dat ik en mijn zusjes op een goede manier konden opgroeien. Inmiddels zijn we alle drie volwassen en kijken we terug op een mooie jeugd, ondanks het enorme gemis van mijn moeder.
Nu ik zelf vader ben van twee kinderen denk ik maar al te vaak aan mijn eigen vader. Hoe moeilijk zou het voor mij zijn om er ineens alleen voor te staan? Zou ik dat net zo kunnen als mijn dappere vader? Dat hij met zoveel liefde en humor verder is gegaan en ons zo goed heeft opgevoed, is voor mij een absolute heldendaad!
Als ik nu dan ook mijn grootste held zou moeten noemen, is dat mijn vader!
