Deze zomer staat voor mij meer dan ooit in het teken van de liefde. Wat dat betreft is er niets nieuws onder de zon. 'Laat liefde regeren' is immers al 35 jaar mijn levensmotto. Het is ook de titel van een overzichtstentoonstelling die vanaf 1 november te zien is in het Verwey Museum Haarlem. Ik zal er deze zomer met hart en ziel aan werken. De eerste zaal krijgt als titel There was a boy. Een verwijzing naar de beginregel van Nature Boy. Een song uit het repertoire van Nat King Cole. Wat heb ik dit lied in mijn jeugd grijsgedraaid op mijn sneeuwwitte platenspeler met bolvormige speakers. Als kind dat werd gepest omdat ik ‘anders’ was dan de rest trok ik mij steeds meer terug in mijn slaapkamer. Het was mijn escape room. In dit kamertje met foto’s en uitspraken aan de muur van idolen en inspiratiebronnen als Audrey Hepburn, Johan Cruijff, Olivia Newton-John, Willem Nijholt, Rutger Hauer (als Floris), ABBA en Martin Luther King voelde ik mij veilig en kon ik mij onttrekken aan de harde werkelijkheid. Ik zie en hoor mij nog met een haarborstel als microfoon in de hand Nat King Cole imiteren:
And then one day
A magic day he passed my way
And while we spoke of many things
Fools and kings
This he said to me
The greatest thing you’ll ever learn
Is just to love and be loved in return
Met name de laatste twee regels uit de liedtekst die hierboven is te lezen leken toen mijlenver en onbereikbaar. Ik had in die tijd niet het gevoel dat ik ooit de liefde zou vinden. Als ik toen had geweten dat ik op een dag mijn droomprins George Moormann zou ontmoeten. Achteraf gezien leverde dat gepest worden ook iets positiefs op, namelijk de brandstof om op latere leeftijd als Dolly Bellefleur op de bres te springen voor buitenbeentjes. Mijn jongenskamer blijkt met de kennis van nu de kraamkamer te zijn geweest waar de zaadjes zijn geplant waaruit later Dolly Bellefleur is opgebloeid. Hier speelde ik bijvoorbeeld met vilten poppen van De Fabeltjeskrant. Het verklaart mijn voorliefde voor dit materiaal en waarom ik als Dolly vaak vilten applicaties verwerk in mijn creaties. Denk hierbij aan aardbeien, vlinders, bijtjes, lieveheersbeestjes en natuurlijk harten!
Ik hoop met deze expositie alle buitengewone buitenbeentjes die lekker ‘anders’ zijn dan de rest een hart onder de riem te steken en hen vooral te inspireren om zich niets aan te trekken van de soms zo boze buitenwereld. Wat had ik het jongetje dat ik ooit was destijds graag bij de hand genomen en toegezongen:
Dag kereltje
Daar in je eigen wereldje
Voel jij je moederziel alleen?
Een buitenbeen?
Ik sleep je er doorheen
Het vergt wat tijd, en soms tweestrijd
Maar dan word je bevrijd
Als je ontpopt
Is er niet één die jou nog stopt
Dus breek maar snel uit je cocon
Vlieg naar de zon
Verleg je horizon
Te lang gewacht, grijp nu de macht
Ja vertrouw nou op jouw vleugelkracht
'Laat liefde regeren' is ook het thema van de boot waarmee ik op 3 augustus door de Amsterdamse grachten zal varen. De hele route zal ik, zoals het publiek sinds mijn allereerste deelname aan de Canal Parade in 1996 van mij gewend is, een speciaal voor deze botenparade geschreven lied vertolken. Ook deze gelegenheid zal ik met beide handen aangrijpen om iedereen aan de kade nog eens aan te sporen:
‘Vaar je eigen koers
Doe wat je wil,
de mensen kletsen toch wel’
Een boodschap die mijn ouders mij met de paplepel hebben ingegoten. Als je trouwens deze Canal Parade goed kijkt zie je mij schitteren op maar liefst twee boten. De boot van AVRO/TROS heeft als thema ‘het vieren van iconen uit de cultuurwereld en dan met name iconen uit de regenboog-community’. Het jongetje van toen mag trots zijn dat hij met zijn alter ego Dolly Bellefleur zal schitteren naast roze pioniers en LHBT+-rolmodellen uit heden en verleden. Dat verlegen ventje had nooit durven dromen om in één adem genoemd te worden met Albert Mol, Frida Kahlo, Freddie Mercury, Nikkie de Jager, Conchita Wurst, Jos Brink en George Michael.