Adverteren in HRLM?

Twintig jaar per ongeluk beroemd, HRLM 92

Dit jaar is het precies twintig jaar geleden dat Simon de Vakkenvuller even wereldberoemd was in Nederland. Je kon die zomer de radio of de tv niet aanzetten of je hoorde ‘vak voor de melk, vak voor de kaas’ uit je toestel schallen.

Simon was een parodie op Eamon, een rapper die een wereldhit had met Fuck it. Fuck werd ‘vak’, Eamon werd Simon en een Nederlandstalige klassieker was geboren. Omdat de maker van het nummer, Alain Clark, hele andere carrièreplannen had, werd mijn man, Hans Goes, door de toenmalige manager van Alain, Daan van Rijsbergen, gevraagd het karakter Simon te spelen. “Een paar radio-interviews, misschien een tv-dingetje en heel misschien een videoclip. Gewoon een paar weken lachen”, zei Daan. Hans zei natuurlijk ja en binnen een week was onze wereld ontploft. De aandacht was overweldigend. Ochtendshows op de radio, persdagen, wekenlang de meest aangevraagde videoclip op The Box, tv-opnames, een top 10-notering in de hitlijsten en veel optredens. Heel veel optredens.

En ik ging natuurlijk altijd mee, want we hadden al snel besloten dit samen te doen. Hans als ster en windvanger, ik als entourage. De zomer van 2004 werd een aaneenschakeling van bizarre momenten. Samen met tourmanager Bri scheurden we bij nacht en ontij door het land. In het weekend deed Simon vaak twee optredens per avond/nacht. Dan waren we om elf uur in Tynaarlo (Drenthe) in een discotheek om vervolgens twee uur later in een andere uithoek, in een andere discotheek het kunstje te herhalen. Zonder Bri hadden we het niet gered. Ze was tegelijkertijd bewaker, chauffeur en moeder. “Zonder bewakers stappen we niet uit de auto”, riep ze als we aankwamen. “Simon wil twee flesjes Spa Blauw en een bewaker op het podium. En bij het eerste gegooide glas bier vertrekken we. Helder? Ik zei: helder?! Kom Hans, we kunnen.” Mobiel internet bestond nog niet, dus we reden door Nederland met uitgeprinte routeplanningen in de hand. Vaak dwaalden we vloekend over vage weggetjes in een onverlicht achterland, wanhopig op zoek naar discotheek het Hoekje, het Schuurtje, het Dijkje of hoe ze ook maar heetten. Aangekomen bleken dat vaak enorme uitspanningen te zijn waar honderden jongeren uit de wijde omtrek verzameld waren om zich helemaal klem te zuipen. En om Simon de Vakkenvuller te zien, natuurlijk.

Simon stond voor tv-opnames op een stormachtig parkeerterrein waar het decor steeds wegwaaide. Simon werd tijdens Rondje Texel geadopteerd door een groep vervaarlijk uitziende rappers. Simon trad op tijdens het Kinder Prinsengrachtconcert met een piepjonge Remy van Kesteren en groot orkest. Simon zong in de Arena voor zo’n dertigduizend ‘thuisblijvers’ tijdens de EK in Portugal en Spanje. In een halfjaar verzamelden we genoeg anekdotes voor een heel leven.

Na die wilde zomer van 2004 pruttelde de carrière van Simon de Vakkenvuller nog even door, maar bij Hans en mij was het naïeve enthousiasme waarmee we begonnen er wel af. We waren al rond de veertig en hadden niet de blinde dadendrang die je wel nodig hebt om het vol te houden. Lange nachten onderweg, weinig verdienen, nauwelijks tijd voor vrienden en familie, je eigen smaak uitzetten, bookers en platenmaatschappijen die alles willen bepalen, het was mooi geweest.

Twintig jaar geleden werd Simon per ongeluk beroemd. Voor een hele generatie, nu dertigers, was hij een held. En voor ons eigenlijk ook wel. Simon ligt achter ons, maar soms missen we die rare vakkenvuller ook een beetje.
Twintig jaar per ongeluk beroemd, HRLM 92

NIEUWSBRIEF

Schrijf je in op onze nieuwsbrief en we houden je op de hoogte van interessante nieuwtjes uit het Haarlemse.