Vrijheid, HRLM 91
Sinds een aantal jaar mag ik me als bestuurslid Thema en Programmering actief bezighouden met Bevrijdingspop Haarlem. Intensief en soms lastig, maar toch vooral heel leuk en bijzonder om met zoveel vrijwilligers te zorgen dat we ieder jaar weer met zoveel mensen kunnen herdenken en onze vrijheid vieren.
Vrijheid maken we samen, en dat is ook echt hoe het voelt met de mooie club mensen die het hele jaar in hun vrije tijd hard werken om weer een bijzonder festival neer te zetten.
Tegen de tijd dat deze column voor jullie ligt is Bevrijdingspop alweer voorbij. Hopelijk was het goed weer, hebben veel mensen kunnen genieten van een fijn festival en kijken we tevreden terug. Én vooral hoop ik dat we ons bewust waren van het geluk en de luxe die wij hebben om in vrijheid en vrede onze Bevrijdingsdag op 5 mei te kunnen vieren
In de afgelopen weken voelt het steeds lastiger om in deze tijden bezig te zijn met een festival waarop we volop onze vrijheid vieren.
Er woeden wereldwijd nog steeds zo’n honderdtal conflicten en miljoenen mensen lijden onder de verschrikkingen van geweld.
Van Gaza tot Oekraïne, Soedan, Jemen en Myanmar, etc. Dagelijks zien we nu de beelden van de humanitaire crisis en oorlog in Gaza. Ondanks de
breed gedragen wens naar vreedzame co-existentie blijft de regio gevangen in een vicieuze cyclus van conflicten, met dagelijks talloze onschuldige slachtoffers – onder wie veel kinderen. De situatie is afschuwelijk en complexer dan ooit en ook de hoop op langdurige vrede lijkt ver weg. Als ik het voor het zeggen zou hebben zou een staakt het vuren en het ruim baan geven aan humanitaire hulp de eerste stap moeten zijn. En wel nu! Maar ik heb het niet voor het zeggen en het is maar zeer de vraag of de onlangs aangenomen VN resolutie daadwerkelijk licht aan de horizon gaat brengen.
Hoe kronkelig en wispelturig de weg naar vrede ook moge zijn, ik denk dat het juist nú belangrijk is op 5 mei maximale aandacht voor het thema ‘vrijheid’ te vragen. Om met zoveel mogelijk mensen stil te staan bij wat onvrijheid en oorlog betekenen, bij het belang van democratie en rechtstaat. Om letterlijk
een podium voor vrijheid te bieden waar dat op vele plekken in de wereld niet kan.
Dus ik stort me, samen met al die vrijwilligers de komende weken, dan ook graag weer volop in de organisatie van Bevrijdingspop zodat dat podium
er ook daadwerkelijk komt en optimaal benut kan worden.
Op dit moment kan ik alleen nog maar hopen dat Bevrijdingspop ook dit jaar weer bijgedragen heeft aan het bewustzijn dat vrijheid echt nooit vanzelfsprekend is. Eigenlijk hoop ik vooral dat het wapengekletter voorbij is, er licht aan de horizon gloort voor de slachtoffers en we samen aan vrijheid kunnen werken.
